تأملی بر شکاف میان «ما» و «آن‌ها» *نوشتاری بر ماجرای دستگیری فرزندان شیخ کاظم صدیقی 

به گزارش بولتن نیوز محمدحسین شریف، وکیل دادگستری: پرده اول:ما، جوانان و مردمی که هر روز با عرق جبین برای لقمه‌ای نان و ذره‌ای عدالت می‌جنگیم، زمانی به جرم لایک کردن عکسی از رئیس‌جمهور اسبق در شبکه‌های اجتماعی سرزنش می‌شدیم و مانند امروز همچنان در ذهنمان نفس بسته است که نامش را نیاوریم. 
‎«ما» در برهه ای به خاطر متفاوت‌اندیشیدن با پدرانمان، زیر فشار نگاه‌های سنگین و قضاوت‌های تند گروه‌هایی قرار می‌گرفتیم که گویی اسلام به خطر افتاده است. همه دغدغه «ما» شده بود که مبادا عکسی را لایک کنیم، مبادا حرفی بزنیم که آبروی‌مان برود، که انگشت‌نما شویم. «ما» با دلی پر از آرزوهای ساده، شب‌ها سر بر بالین می‌گذاشتیم و رویای خانه‌ای کوچک، زندگی‌ای شرافتمندانه و آینده‌ای روشن برای زن و فرزندمان را در سر می‌پروراندیم. اما در آن سوی ماجرا، در سکوتی که «ما» را خفه می‌کرد، «آن‌ها»، در گعده‌های کافه‌قلیان‌های شمال تهران، با تسبیحی در دست، اسناد خانه‌های خالی را می‌گرفتند و در تراستی‌های خارج از کشور، تمرین پول‌شماری می‌کردند. «ما» در رویای خرید خانه‌های پیش‌فروشی بودیم که باز هم سرمان کلاه می‌گذاشتند، اما «آن‌ها» خانه‌ها و ویلاها را شیرینی می‌دادند و در سایه‌ی قدرت، زندگی‌هایی می‌ساختند که «ما» فقط در خواب می‌دیدیم.

‎پرده دوم:
‎خبر دستگیری فرزندان شیخ کاظم صدیقی به اتهام تخلفات متعدد، فریادی است از تخریب نهاد دین به دست مدعیان دینداری؛ زخمی که قلب «ما» را می‌فشارد و شکاف میان «ما» و «آن‌ها» را عمیق‌تر می‌کند. این ماجرا تنها یک نمونه نیست. بارها نام فرزندان مقامات، مانند فرزندان محمد مصدق، را در پرونده‌های فساد دیده‌ایم. ‎این‌ها تنها گوشه‌ای از داستان‌هایی است که نام وابستگان مقامات را در خود دارد، در حالی که ما هنوز نگرانیم که نکند پستی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنیم تا، آینده‌مان را به خطر بیندازد.

‎پرده سوم:
‎به جد معتقدم تعمدی در کار است. وقتی از افراد بت سازی  می‌کنیم و چشم بر خطاها می‌بندیم، فساد بی ‌پروا میوشد‌ درود  می‌شود ‎فسادهایی که دیگر برای «آن‌ها» ترسی ندارد و نهاد مقدس دین را به بازی می‌گیرد. وقتی به جای پاسخگویی و شفافیت، تریبون مقدس جمعه را مجدداً به آن‌ها می‌سپاریم، پیامی تلخ به «ما» می‌رسد: که عدالت برای «ماست»، اما «آن‌ها» از آن مستثنی‌اند و پرسشی تلخ‌تر از همیشه در ذهنمان حک می‌کند: چرا این شکاف میان «ما» و «آن‌ها» هر روز عمیق‌تر می‌شود؟
‎این شکاف، فاصله شعارهای عدالت و واقعیت تبعیض است. نظام، اگر به آرمان‌هایش پایبند است، باید با شفافیت و اصلاحات عمیق این زخم را ترمیم کند. ‎از «ما» تا فرزندان «آن‌ها» فاصله‌ای است که قلب ما را می‌شکند. ما، که هر روز برای نان و کرامت می‌جنگیم و به نظام اسلامی‌مان دل بسته‌ایم، در برابر «آن‌ها»، که به اتهام رانت و زدوبند دستگیر شده‌اند، تنها نظاره‌گریم.
‎پرده چهارم
‎«ما» هنوز به آینده‌ای امیدواریم که عدالت برای همه یکسان باشد. تا آن روز، «ما» با دل‌های شکسته نظاره‌گر «آن‌ها» هستیم،
‎نظام جمهوری اسلامی، که «ما» به آرمان‌هایش برای عدالت و برابری باور داریم، اگر واقعاً به دنبال بازسازی اعتماد عمومی است، باید این پرونده را نه به‌عنوان یک استثنا، بلکه به‌عنوان فرصتی برای اصلاحات عمیق‌تر ببیند. شفافیت در رسیدگی، اطلاع‌رسانی دقیق و به‌موقع، و مهم‌تر از همه، اصلاح ساختارهایی که امکان سوءاستفاده را برای آن‌ها فراهم می‌کند، می‌تواند نقطه آغازی باشد برای ترمیم این شکاف و حفظ حرمت نهاد دین. اما باز هم «ما» امیدواریم به آینده. آینده‌ای که پدرانمان برای عدالت دست و پا و جانشان را در طبق اخلاص گذاشتند.